Goethe, Johann Wolfgang von: Új szerelem, új élet (Neue Liebe, neues Leben in Hungarian)
|
Neue Liebe, neues Leben (German)Herz, mein Herz, was soll das geben? Was bedränget dich so sehr? Welch ein fremdes, neues Leben! Ich erkenne dich nicht mehr. Weg ist alles, was du liebtest, Weg, warum du dich betrübtest, Weg dein Fleiß und deine Ruh – Ach, wie kamst du nur dazu!
Fesselt dich die Jugendblüte, Diese liebliche Gestalt, Dieser Blick voll Treu und Güte Mit unendlicher Gewalt? Will ich rasch mich ihr entziehen, Mich ermannen, ihr entfliehen, Führet mich im Augenblick, Ach, mein Weg zu ihr zurück.
Und an diesem Zauberfädchen, Das sich nicht zerreißen läßt, Hält das liebe, lose Mädchen Mich so wider Willen fest; Muß in ihrem Zauberkreise Leben nun auf ihre Weise. Die Verändrung, ach, wie groß! Liebe! Liebe! laß mich los!
|
Új szerelem, új élet (Hungarian)Szívem, szívem, mi lesz véled? Mért szorongsz, mint lázbeteg? Milyen új, felfordúlt élet! Immár rád sem ismerek. A mi vonzott, nem vonz többet, Mi gyötört, már nem gyötörhet, Harczod, békéd min se csüng... Szívem, mondd, mi lesz velünk?
A szép lány ifjú varázsa, Szemében a méla tűz, Hűséges jó pillantása Az, mi így békóba fűz? Hisz akarnám nem szeretni, Szökni, a pórázt levetni: De hiába, nem lehet, Minden út hozzá vezet.
Így láthatlan, fínom szálon, Mit széttépni nem lehet, A kis álnok mint egy álom Tart lekötve engemet. Maradnom kell bűv-körében Kénye szerint, rabjaképen... Oh csodás elváltozás! Szerelem, bocsáss, bocsáss!
|