Pessoa, Fernando: Előttünk (Antes de nós nos mesmos arvoredos in Hungarian)
|
Antes de nós nos mesmos arvoredos (Portuguese)Ricardo Reis
Antes de nós nos mesmos arvoredos Passou o vento, quando havia vento, E as folhas não falavam De outro modo do que hoje.
Passamos e agitamo-nos debalde. Não fazemos mais ruído no que existe Do que as folhas das árvores Ou os passos do vento.
Tentemos pois com abandono assíduo Entregar nosso esforço à Natureza E não querer mais vida Que a das árvores verdes.
Inutilmente parecemos grandes. Salvo nós nada pelo mundo fora Nos saúda a grandeza Nem sem querer nos serve.
Se aqui, à beira-mar, o meu indício Na areia o mar com ondas três o apaga, Que fará na alta praia Em que o mar é o Tempo?
|
Előttünk (Hungarian)
Ricardo Reis
Előttünk épp így zörgött a haraszt, Hogyha fújt a szél, már amikor volt, S a levél nem beszélt Másképp, mint ahogy most.
Múlunk, és hiába kapálódzunk. A létben nagyobb zajt mi nem csapunk, Mint egy-két falevél, Vagy a szélsusogás.
Próbáljuk örökké odaadón Átadni a Természetnek erőnk, Nem jár több lét nekünk, Mint egy zöld fának jár.
Nagynak is egész hasztalan tűnünk. Rajtunk kívül bennünk a nagyvilág Nagyságot nem talál. Minket biz nem szolgál.
Ha ezen a szűk parton a nyomom A homokban elmossa a hullám, Mi lesz a tág mezőn Ahol Idő a víz?
|